„Poznań wart Poznania” to nie tylko hasło promujące miasto, ale także manifest inspirujący do zwiedzania stolicy Wielkopolski, a jest tu co oglądać! Poznań słynie z pysznych rogali świętomarcińskich, a te kolorowe kamienice wyrastają niemal z każdej ulicy w mieście. Koziołki, to niezwykły widok każdego dnia w południe. Miasto ma bogatą tradycję sięgającą dziejów pierwszych Piastów. Nie brakuje też starych zabytków z bardzo ciekawymi historiami.
Zabytki renesansowe w Poznaniu
Wiek XVI i XVII to okres rozkwitu i intensywnego rozwoju Poznania. Poziom ówczesnej architektury był więc znakomity i godny uwagi turystów i miłośników miast. Powstała wówczas sieć ulic, której układ w dużej mierze zachował się do dziś. Jakie więc zabytki renesansowe znajdziemy w Poznaniu?
Stary Rynek i ratusz w Poznaniu – Architektura Starego Rynku w Poznaniu pochodzi z okresu renesansu. Najważniejszą budowlą jest renesansowy ratusz. Jest siedzibą burmistrza, rady i rady miejskiej, a także prezbiteriańskiego kolegium cechowego oraz więzienia i skarbca w ratuszu. Zniszczony w pożarze w 1536 r., pierwotny ratusz został odbudowany i przekształcony w stylu renesansowym w latach 50. XVI wieku, według projektów Jana Baptysty Quadro. Od tego czasu poznański ratusz jest jednym z symboli polskiej architektury renesansowej. W pobliżu ratusza znajduje się budowla miejska, również przebudowana w XVI wieku. Innym ciekawym elementem Starego Rynku są tzw. domy budników. Istnieją na rynku od średniowiecza, ale dopiero w renesansie pojawiły się ostatecznie, już nie jako budowle drewniane, ale jako budowle murowane o funkcjonalnym i atrakcyjnym wyglądzie. Tak powstał charakterystyczny pasaż handlowy Poznańskiego Rynku.
Pałac Górków – Nie tylko poznański ratusz kojarzony jest ze sztuką renesansu. Pałac Górków to doskonały przykład sztuki renesansowej. Jest efektem przebudowy kilku gotyckich kamienic, w których dziś mieści się Muzeum Archeologiczne. Zamek poznański również przeszedł renesansową przebudowę. W katedrze miejskiej znajdują się renesansowe nagrobki m.in. Hieronima Canavesiego. Poznań bardzo się zmienił w okresie renesansu. Rozstrzygnięto wówczas wiele kwestii związanych z urbanistyką, bezpieczeństwem i prawem miejskim. Miasto zapożyczyło nie tylko wzorce architektoniczne z epoki renesansu, ale także wzorce kulturowe.
Zabytki średniowieczne w Poznaniu
Pozostałości średniowiecznych murów obronnych – Po lokacji miasta w 1253 roku zaczęto budować wokół miasta drewniano-ziemne fortyfikacje. Pierwsza wzmianka o istnieniu muru obronnego pochodzi z 1297 roku, kiedy to Władysław Łokietek odciążył mieszczan kościoła poznańskiego od ich obowiązków i trzymał na murze jedynie straż. Można przyjąć, że mury powstały około 1280 roku.
Fortyfikacje na Ostrowie Tumskim – To właśnie w tym miejscu w X wieku zbudowano potężne miasto, ustępujące jedynie Gnieźnie, najlepiej ufortyfikowanemu miastu powstającej Polski. O roli Poznania w tym czasie decydowało jego strategiczne położenie. Czy to na południe, czy na północ, na dziesiątkach kilometrów Warty nie ma dobrych warunków. Ponadto Poznań chronił Gniezno przed potencjalnym atakiem niemieckim na zachodzie.
Fortyfikacje Twierdzy Poznań – Zespół fortyfikacji zbudowanych na terenie miasta Poznania w XIX i na początku XX wieku, jeden z największych tego typu systemów w Europie. Fort składa się z dwóch obszarów: fortu wielobocznego oraz twierdzy – 18 fortów. Fortyfikacje wielobocznej twierdzy zostały rozebrane w XIX wieku.
Miejsca w Poznaniu, które warto zobaczyć
Ulica Półwiejska – długi poznański deptak. Muszę przyznać, że Ulica Półwiejska nigdy nie należała do moich ulubionych miejsc ze względu na klimat, włóczęgów i naciągaczy, ale w ostatnich latach wiele się zmieniło na lepsze. W przeszłości prowadziła od wsi Półwieś do centrum miasta, stąd nazwa.
Śródka – Śródka została włączona do Poznania w 1800 roku. Ma niewielką powierzchnię i jest wart zobaczenia ze względu na swoją architekturę i atmosferę. Centrum Śródki stanowi Śródecki Rynek, w centrum którego stoi Kościół Św. Piotra.
